De vluchtelingen, we hadden hun namen genoemd  tijdens onze herdenking van de overledenen, begin november, zij waren omgekomen op zee, in de gammele bootjes.

Veel overlevenden bereikten ons land en vonden een onderkomen. Zij vertelden hun verhalen, die  ze voor ons opschreven.
Tijdens onze “nieuwjaarsbijeenkomst” luisterden we naar de  aangrijpende avonturen en ontberingen van vijf mensen uit diverse landen. We hoorden hun hoop op een nieuw en beter leven in ons land. Voor onze viering brachten ze gaven mee, die aan hun thuisland herinnerden. Op een tafel in het midden, werden schalen neergezet met brood en verscheidene vruchten., die we samen deelden.

Speciaal voor de gevluchte kinderen uit het AZC verzamelden we een geldelijke bijdrage. Want hun ouders krijgen wel “leefgeld, maar geen geefgeld” voor extra activiteiten of feestelijkheden op school.

Kaïn / mens, waar is je broeder? Die vraag uit het bijbelverhaal Genesis 4, gaat met ons mee.